In de afgelopen jaren zijn filigraan vingerhoeden gemaakt in veel landen. Ondanks moderne technieken tonen geen van deze meer moderne versies de fijnheid van het werk of het vakmanschap dat te zien is in de vingerhoeden die meer dan 300 jaar geleden in Engeland werden gemaakt.
Geschiedenis
‘Filigrein, een naam gegeven aan een sieraad van een soort goud gevormd uit fijne metalen (meestal goud of zilver en vaak gedraaid) draad in kant-achtige patronen; deze oude kunst werd vakkundig beoefend door de Etrusken en Egyptenaren, evenals in Centraal-Azië en India ‘. De zeer zuivere edelmetalen worden in uiterst fijne draden getrokken. Deze draden worden vervolgens ingenieus met elkaar verweven om bijna transparante objecten te produceren. De kunst bestaat uit het krullen, draaien of vlechten van de fijne, plooibare metalen draden en ze te solderen op hun contactpunten met elkaar en, als er een is, met het metalen grondwerk (filigraanapplicatie). Zeer delicate draden werden beschermd door ze te omringen met sterkere ondersteunende draden. Filigraanwerk moet niet worden verward met ajourwerk waarbij het metaal wordt geponst.
Filigraanwerk, nu een speciale tak van kunst van de juwelier, was in de oudheid een onderdeel van het gewone werk van elke juwelier. Het juweel van de Etrusken en Grieken (600-300 voor Christus), bijvoorbeeld, is gemaakt door samen te solderen en zo het goud op te bouwen in plaats van door het materiaal te beitelen of te graveren . Waarschijnlijk als gevolg van de migratie in Griekenland, kwam filigraanwerk naar India en Centraal-Azië. De Saksen, Britten en Kelten waren zeer bedreven in de kunst en in de Middeleeuwen werd een groot deel van de filigraan techniek geassocieerd met religieuze voorwerpen. De Moren in Spanje waren zeer deskundige juweliers en vanuit Spanje werd de kunst van het filigraan vervaardigen overgebracht naar Amerika. Chinese filigrein vond zijn weg naar de landen die handelden met China, Portugal en Spanje in de 16e en 17e eeuw.
Filigraanwerk dateert van vóór de vervaardiging van vingerhoeden door vele eeuwen. Christoph Weigel beschreef in1698 enkele vroege Duitse vingerhoeden :
” Er zijn ook dubbele vingerhoedjes met het binnenste gedeelte volledig glad en verguld, en het buitenste deel dat nauwsluitend over het binnenste gedeelte past, is gemaakt van fijn gesneden en doorboord zilver en ziet er erg aantrekkelijk uit. Ze versieren vaak de onderkant van de vingerhoed door guirlandes, bladeren, dieren en dergelijke te graveren, waarbij de ambachtslieden van Nürnberg de leiders bleven omdat vreemdelingen zich er zelden mee bezighielden. ‘ ‘
Moderne Russische filigraan vingerhoeden zijn teruggekeerd naar het open type filigraan en de emaille is vaak aangebracht in plaques of medaillons.
Vandaag worden filigraanjuwelen nog steeds gemaakt in Italië en Malta, filigraan vingerhoedjes in Rusland, Malta, Portugal, Turkije, Griekenland, Nepal, Israël, Turkmenistan en Peru.
Bronnen: Magdalena en William Isbister.
http://thimbles.host-ed.me/Filigree.html
